ΟΔΗΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 

1. Οργάνωση και Δομή της πτυχιακής εργασίας

2. Μορφοποίηση της πτυχιακής εργασίας

3. Βασικές Αρχές Συγγραφής της πτυχιακής εργασίας

4. Aποφυγή της Λογοκλοπής

 

 

 

 

 

1.      Οργάνωση και Δομή της πτυχιακής εργασίας

 

 

Η έκτασή της Πτυχιακής Εργασίας, ανάλογα με το είδος της, διαμορφώνεται ως εξής:

•     Βιβλιογραφική Εργασία: 70-100 σελίδες (ήτοι: 21.000 – 30.000 λέξεις)
•     Ερευνητική Εργασία: 80-110 σελίδες (24.000 – 33.000 λέξεις)

 

Στα παραπάνω όρια δεν περιλαμβάνονται το Εξώφυλλο, η Περίληψη, τα Περιεχόμενα και τα Παραρτήματα.

 

 

Η πτυχιακή εργασία παραδίδεται σε τρία (3) έντυπα αντίγραφα τα οποία συνοδεύονται από αντίστοιχα αντίγραφα ψηφιακού μέσου (CD ή DVD) τα οποία περιέχουν την εργασία σε ηλεκτρονική μορφή και βρίσκονται εντός φακέλου.

 

Μία Βιβλιογραφική Πτυχιακή Εργασία έχει την ακόλουθη δομή:

1. Εξώφυλλο (πρώτη σελίδα)
2. Αφιέρωση ή/και Ευχαριστίες (προαιρετικά)
3. Περίληψη και Λέξεις-Κλειδιά
4. Πίνακας Περιεχομένων
5. Πίνακας Συντομογραφιών (προαιρετικά)
6. Πρόλογος (προαιρετικά)
7. Εισαγωγή
8. Κυρίως σώμα ή ανάπτυξη του θέματος
9. Συζήτηση - Συμπεράσματα – Προτάσεις
10. Επίλογος (προαιρετικά)
11. Βιβλιογραφικές Αναφορές
12. Παράρτημα

 

Ειδικότερα:

 

1.   Εξώφυλλο

Το εξώφυλλο μιας εργασίας περιλαμβάνει τα ουσιαστικά εκείνα στοιχεία που θα δώσουν στον αναγνώστη τη δυνατότητα να μάθει την ταυτότητα της εργασίας:

 

Ίδρυμα / Σχολή / Τμήμα (πάνω αριστερά ή στο κέντρο)

Τίτλος εργασίας (περίπου στο 1/3 της απόστασης από την κορυφή, στο κέντρο, με έντονη γραφή και πιο μεγάλα, ευδιάκριτα γράμματα)

Ονοματεπώνυμο φοιτητή (σε παρένθεση μπαίνει ο αριθμός μητρώου) Ονοματεπώνυμο επιβλέποντος καθηγητή

Τόπος και χρόνος ολοκλήρωσης συγγραφής (στο κάτω μέρος και με στοίχιση στο κέντρο)

 

Στο εξώφυλλο αποφεύγουμε τα έντονα χρώματα καθώς αυτό αντανακλά τη σοβαρότητα της εργασίας. Μερικές φορές ωστόσο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια εικόνα ή μια φωτογραφία που να έχει άμεση συνάφεια με το θέμα της εργασίας και να δένει αρμονικά με το περιεχόμενό της.

 

2.   Αφιέρωση ή/και Ευχαριστίες (προαιρετικά)

 

Αναφέρονται σε ανθρώπους ή φορείς που ο συγγραφέας αισθάνεται την ανάγκη να τιμήσει λόγω της βοήθειας που του προσέφεραν σε πρακτικό ή συναισθηματικό επίπεδο κατά την εκπόνηση της εργασίας.

 

Οι χαρακτηρισμοί των ευχαριστιών θα πρέπει να διακρίνονται για την απλότητα, σεμνότητα, ευγένεια, εγκράτεια και συντομία τους.

 

Είθισται να αποδίδεται ευχαριστία και στον επόπτη καθηγητή, εφόσον υπάρχει καλή και γόνιμη συνεργασία.

 

3.   Περίληψη (200-250 λέξεις) και Λέξεις-κλειδιά (μέχρι 5)

Η περίληψη αποτελείται από μία και μόνη παράγραφο ενιαίου κειμένου, χωρίς εσοχή. Γράφεται με μικρότερα γράμματα (Νο 10) σε μονό διάστιχο. Επικεφαλίδα της είναι η λέξη “Περίληψη” κεντραρισμένη.

Στόχος της περίληψης είναι να παρουσιάσει συνοπτικά το περιεχόμενο της πτυχιακής εργασίας. Θα πρέπει να είναι ακριβής, ανεξάρτητη, περιεκτική, συγκεκριμένη και κατανοητή, και να απεικονίζει τον στόχο και το περιεχόμενο της εργασίας. Το περιεχόμενό της είναι ουσιαστικά μια περίοδος για καθένα από τα κύρια μέρη της εργασίας.

Στην ίδια σελίδα, κάτω ακριβώς από την περίληψη, προτείνεται να αναγράφονται 3-5 λέξεις- κλειδιά για σκοπούς βιβλιογραφικής αποδελτίωσης.

 

4.   Πίνακας Περιεχομένων.

Περιλαμβάνει τις ενότητες και τις υποενότητες της πτυχιακής εργασίας με την αριθμημένη σελίδα έναρξής τους.

 

Όσο και αν φαίνεται αυτονόητο, είναι πολύ σημαντικό να αντιστοιχεί η δομή των περιεχομένων και τα κεφάλαια και υποκεφάλαια που αναγράφονται στον πίνακα περιεχομένων με αυτά που υπάρχουν μέσα στην εργασία.

 

Οι τίτλοι που αναγράφονται στα περιεχόμενα πρέπει να είναι οι ίδιοι με αυτούς του κεφαλαίων και υποκεφαλαίων μέσα στην εργασία.

 

Ο αναγνώστης πρέπει να μπορεί από τα περιεχόμενα να πάρει μια σαφή ιδέα του περιεχομένου και της διάρθρωσης της εργασίας, χωρίς να χρειάζεται να ανατρέξει στο εσωτερικό της.

 

5.   Πίνακας Συντομογραφιών (προαιρετικά)

 

Αναγράφονται με αλφαβητική σειρά οι συντομογραφίες που χρησιμοποιήθηκαν μέσα στο κείμενο και οι επεξηγήσεις τους, χωρίς να δίνεται αριθμός σελίδας.

 

6.   Πρόλογος  (προαιρετικά)

 

Ο Πρόλογος είναι η κατεξοχήν «προσωποποιημένη» ενότητα της πτυχιακής εργασίας. Εδώ, για παράδειγμα, μπορούν να αναφερθούν τα κίνητρα ή τα κριτήρια επιλογής του συγκεκριμένου θέματος προς διερεύνηση.

 

Ο πρόλογος τελειώνει με την αναγραφή του ονοματεπώνυμου του συντάκτη του στο δεξιό μέρος της σελίδα και με την αναγραφή της ημερομηνίας και του τρόπου συγγραφής του στο αριστερό.

 

7.   Εισαγωγή

 

Στην εισαγωγή τίθεται το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η εργασία, αναλύεται το θέμα της εργασίας, αναφέρονται οι λόγοι σημαντικότητάς της και τονίζονται οι διαφορές της σε σχέση µε άλλες παρεμφερείς εργασίες. Καταγράφονται επίσης, ο σκοπός και οι στόχοι της και διατυπώνονται τα βιβλιογραφικά ερωτήματα τα οποία θα πρέπει να απαντηθούν στο κυρίως σώμα της εργασίας. Στο τέλος της ενότητας αναφέρεται σύντομα ο τρόπος διάρθρωσης της εργασίας.

8.     Κυρίως σώμα της εργασίας

 

Στο κυρίως σώμα της εργασίας αναπτύσσεται το θέμα σε επιμέρους κεφάλαια, ο αριθμός και η δομή των οποίων εξαρτάται από το αντικείμενο της εργασίας. Επισημαίνεται ότι τα κεφάλαια αυτά θα πρέπει να έχουν αναλογική κατανομή μεταξύ τους. Στην αρχή καταγράφονται οι ορισμοί των εννοιών που θα χρησιμοποιηθούν στην εργασία, ώστε να ενημερώνεται ο αναγνώστης για τον κάθε όρο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας.

 

Περιλαμβάνει ανασκόπηση της βιβλιογραφίας που στοχεύει στην αναφορά, κριτική επεξεργασία και συνθετική θεώρηση των διαθέσιμων θεωρητικών και ερευνητικών δεδομένων που αφορούν στο θέμα της πτυχιακής. Ουσιαστικά, ο συγγραφέας μέσα από την υφιστάμενη βιβλιογραφία αναζητά και καταγράφει τα ερευνητικά αποτελέσματα των συναφών µε την εργασία του ερευνών, αναδεικνύοντας τα κοινά τους σημεία, τις διαφορές τους και τα βασικά τους συμπεράσματα. Η αντιγραφή και επικόλληση διαφορετικών τμημάτων της υφιστάμενης βιβλιογραφίας στην πτυχιακή εργασία ΧΩΡΙΣ κριτική αξιολόγηση, σύνθεση και ανάδειξη του προσωπικού ύφους και των διαμορφούμενων απόψεων του συγγραφέα συνιστά κακή πρακτική η οποία δεν είναι αποδεκτή ακόμη και αν γίνεται αναφορά στις πηγές.

 

 

9.   Συζήτηση – Συμπεράσματα - Προτάσεις

Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζονται τα βασικά σημεία και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα αποτελέσματα των κεφαλαίων του κυρίως σώματος της εργασίας και συνοψίζονται οι απαντήσεις στα βιβλιογραφικά ερωτήματα που τέθηκαν στην εισαγωγή. Μπορούν επίσης να διατυπωθούν προτάσεις για ενδεχόμενες μελλοντικές εργασίες και συμπληρωματικές έρευνες σε σχέση με το συγκεκριμένο θέμα που αναπτύχθηκε.

 

 

10.    Επίλογος (προαιρετικά)

 

Αποτελεί μια περιληπτική αναφορά και περιλαμβάνει έναν σύντομο σχολιασμό των πληροφοριών που αναλύθηκαν με το προσωπικό ύφος του συντάκτη της εργασίας.

 

11.    Βιβλιογραφικές αναφορές

 

Στον πίνακα βιβλιογραφικών αναφορών δίνονται τα πλήρη στοιχεία κάθε πηγής που χρησιμοποιήθηκε στην εργασία και στην οποία γίνεται παραπομπή εντός του κειμένου. Στη βιβλιογραφία καταγράφονται µόνο και αποκλειστικά οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν στο κείμενο μέσα από τις παραπομπές ΚΑΙ ΟΧΙ το σύνολο των πηγών τις οποίες συμβουλεύτηκε ο συγγραφέας αλλά στις οποίες δεν έγινε σχετική παραπομπή μέσα στο κείμενο. Οι βιβλιογραφικές αναφορές παρουσιάζονται κατά αλφαβητική σειρά σύμφωνα με το επώνυμο του συγγραφέα (οδηγίες για τον τρόπο παρουσίασης βλ. παρακάτω σχετικά παραδείγματα). Η σωστή χρήση και γραφή της βιβλιογραφίας προσδίδει κύρος σε ένα επιστημονικό κείμενο και αποτελεί προϋπόθεση για να χαρακτηριστεί ως «επιστημονικό».

 

12.    Παράρτημα (προαιρετικά)

 

Το παράρτημα (εάν υπάρχει) περιλαμβάνει συνοδευτικό, υποστηρικτικό, υλικό (πίνακες, φωτογραφίες, ερωτηματολόγια, στατιστικά στοιχεία, κ.λπ.). Αν τα παραρτήματα είναι περισσότερα του ενός, τοποθετούνται διαδοχικά ως Παράρτημα 1, Παράρτημα 2, κλπ.

 

 

 

 

2.      Μορφοποίηση της πτυχιακής εργασίας

 

 

Για τη διαμόρφωση του κειμένου της εργασίας ισχύουν οι παρακάτω γενικές προδιαγραφές:

 

• Σελίδα Χαρτιού: Λευκή Α4. Η γραφή γίνεται στη μία όψη της σελίδας
• Γραμματοσειρά: Times New Roman
• Μέγεθος γραμματοσειράς: 12 pt
• Μέγεθος γραμματοσειράς υποσημειώσεων: 10 pt
• Περιθώρια: αριστερά 3,17 εκ. και επάνω, κάτω, δεξιά 2,50 εκ.
• Διάστιχο (διάστημα γραμμών) : 1,5
• Αρίθμηση σελίδων: πάνω δεξιά. Η αρίθμηση ξεκινά από το εξώφυλλο, στο οποίο όμως δεν εμφανίζεται ο αριθμός.
• Στοίχιση κειμένου: Πλήρης (justification)
• Επικεφαλίδες:

Οι επικεφαλίδες χρησιμοποιούνται για να τονίσουν τη σημασία κάθε τμήματος της εργασίας και σε πτυχιακή εργασία χρησιμοποιούνται οι εξής:

-Επικεφαλίδες πρώτου επιπέδου: Χρησιμοποιούνται με κεντρική στοίχιση, με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα των λέξεων από τις οποίες αποτελούνται και δεν χρησιμοποιείται τελεία στο τέλος του τίτλου. Οι επικεφαλίδες πρώτου επιπέδου χρησιμεύουν για να διαχωρίζουν την εργασία στα βασικά της τμήματα (Εισαγωγή, Περίληψη, Περιεχόμενα κ.λ.π.).

 

-Επικεφαλίδες δεύτερου επιπέδου: Χρησιμοποιούνται επίσης με κεντρική στοίχιση, με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα των λέξεων από τις οποίες αποτελούνται και δεν χρησιμοποιείται τελεία στο τέλος του τίτλου. Είναι τυπωμένες με πλάγια γράμματα .

 

-Επικεφαλίδες τρίτου επιπέδου: Είναι στοιχισμένες αριστερά, οι κύριες λέξεις τους ξεκινούν επίσης με κεφαλαία γράμματα και είναι και αυτές τυπωμένες με πλάγια γράμματα. Χρησιμοποιούνται συνήθως για να διαχωρίσουν σε υποενότητες τα κύρια μέρη της εργασίας

• Παράγραφοι: 

Η πρώτη αράδα κάθε παραγράφου πρέπει να ξεκινάει με εσοχή 5 ως 7 χαρακτήρων (περίπου 1,2 εκ.). Εξαίρεση αποτελεί επίσης η Περίληψη, το κείμενο της οποίας γράφεται χωρίς εσοχές.

•  Δε χρησιμοποιούνται μαύρα γράμματα ή υπογράμμιση ή άλλες ειδικές μορφοποιήσεις παρά μόνο πλάγια γράμματα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν πλάγια γράμματα για έμφαση, αλλά η χρήση τους θα πρέπει να γίνεται με φειδώ και μόνον εφόσον με τον τρόπο αυτό τονίζεται ένα σημαντικό και αναπάντεχο αποτέλεσμα, που χωρίς τη χρήση πλαγίων γραμμάτων δεν θα γινόταν αντιληπτό.
• Μετά από τα σημεία στίξεως ακολουθεί ένα κενό διάστημα, εκτός από τις περιπτώσεις των συντομογραφιών (π.χ., κ.ο.κ., Σ.Κ.Λ.Ε., Κ.Ε.Α., Σ.Ε.Ψ., κ.λπ.).

 

 

 

3.      Βασικές Αρχές Συγγραφής της πτυχιακής εργασίας

 

 

o  Το θέμα πρέπει να προσεγγίζεται με σαφήνεια, οι απόψεις και η επιχειρηματολογία που παρατίθενται να τεκμηριώνονται και η χρησιμοποιούμενη βιβλιογραφία να αντιμετωπίζεται με κριτικό/συνθετικό πνεύμα.

o  Κάθε εργασία πρέπει να φέρει το προσωπικό αποτύπωμα του συγγραφέα της. Αν η εργασία δεν έχει καθόλου προσωπικό στυλ ή δεν περιέχει καμία άποψη ή κριτική, ή αποτελεί συρραφή διαφορετικών «υφών» γραφής, τότε δεν υπάρχει προσωπικό «αποτύπωμα» στο έργο, γεγονός που μειώνει στο ελάχιστο την αξία του.

o  Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στη γλώσσα που χρησιμοποιείται. Συγκεκριμένα, πρέπει να αποφεύγονται εκφράσεις που παραπέμπουν σε «ταμπέλες» ή στερεότυπα (π.χ., γέροι, ναρκομανείς), καθώς και η ταύτιση των συμμετεχόντων με την πάθησή τους (οι αυτιστικοί, οι κωφοί). Προτιμούνται ουδέτεροι προσδιορισμοί (π.χ., ηλικιωμένοι, εθισμένοι στα ναρκωτικά) και «άτομα με » για να προσδιοριστεί η κατηγορία των ατόμων (π.χ., παιδιά με αυτισμό, άτομα με κώφωση). Επίσης θα πρέπει να αποφεύγονται όροι της καθαρεύουσας, καθώς και η χρήση λέξεων της καθομιλουμένης (αργκό).

o  Το ύφος δεν θα πρέπει να είναι εξεζητημένο. Η γραφή θα πρέπει να είναι σαφής, χωρίς υπερβολές και στόμφο, χωρίς φιλολογίζουσες εκφράσεις, χωρίς εκφράσεις που θυμίζουν έκθεση ιδεών, που έχουν συναισθηματική φόρτιση, απόλυτη ή ηθικοδιδακτική έννοια.

o  Ο λόγος μιας επιστημονικής εργασίας δεν πρέπει να είναι δογματικός αλλά αποδεικτικός και πάντα να στηρίζεται σε επιχειρήματα.

o  Σε µία ακαδημαϊκή εργασία δεν είναι επιτρεπτό να γράφουμε σε πρώτο ενικό πρόσωπο. Χρησιμοποιούμε τρίτο πληθυντικό ή παθητική φωνή. Π.χ.: «Στην εργασία αυτή επιχειρήσαμε » ή «Στην εργασία αυτή επιχειρείται…».

o  Την πρώτη φορά που θα χρησιμοποιηθεί μια συντόμευση θα πρέπει να εξηγηθεί τι σημαίνει (τόσο στην περίληψη, όσο και στο υπόλοιπο κείμενο), για παράδειγμα «η Κοινωνική Εργασία με Άτομα (ΚΕΑ) είναι μία μέθοδος… »

o  Εντός του κειμένου χρησιμοποιούμε πάντοτε αραβικά σύμβολα για αριθμούς μεγαλύτερους από το 9, ενώ οι μικρότεροι αριθμοί παραθέτονται ολογράφως. Νούμερα μικρότερα του 10 γράφονται αριθμητικά όταν: α) εμφανίζονται σε μια σειρά (όπως 3, 8, 11, και 17), β) δηλώνουν αριθμούς σελίδων και ημερομηνίες, γ) συγκρίνονται με διψήφιους αριθμούς που χρησιμοποιήθηκαν στην ίδια παράγραφο, δ) εκφράζουν βαθμολογία ή ποσοστά, και ε) προηγούνται μιας μονάδας μέτρησης (όπως 3 μέτρα, 2 μέρες, μια κλίμακα 7 σημείων). Αριθμητικά γράφονται πάντα όλοι οι αριθμοί όταν βρίσκονται στην αρχή της πρότασης.

o  Ο συλλαβισμός με διαχωρισμό των λέξεων (-) στο τέλος των γραμμών θα πρέπει να είναι απενεργοποιημένος.

o  Όταν γίνεται αναφορά σε δεδομένα ή σε πειράματα χρησιμοποιείται πάντα ο αόριστος χρόνος. Αυτός ο χρόνος χρησιμοποιείται είτε γίνεται αναφορά σε πρόσφατα δεδομένα είτε για δεδομένα που συνέλεξε ένας πειραματιστής εδώ και πολλά χρόνια. Όμως, όταν γίνεται αναφορά σε νόμους ή υποθέσεις, καθώς και στα συμπεράσματα της έρευνας, χρησιμοποιείται ο ενεστώτας. Έτσι, στην Εισαγωγή και τη Μέθοδο χρησιμοποιείται ο αόριστος και ο παρακείμενος χρόνος, στα Αποτελέσματα ο αόριστος και στη Συζήτηση ο ενεστώτας. Τέλος, στην Περίληψη χρησιμοποιείται ο αντίστοιχος χρόνος με το τμήμα της έκθεσης στο οποίο γίνεται αναφορά.

o  Οι βιβλιογραφικές πηγές που χρησιμοποιούνται είναι απαραίτητο να καταγράφονται ως βιβλιογραφικές παραπομπές, ανεξάρτητα από το αν οι απόψεις των άλλων παρατίθενται αυτούσιες ή όχι. Η μη χρήση τους αποτελεί λογοκλοπή.

o  Δεν χρησιμοποιούνται εικόνες σε κανένα σημείο της εργασίας εκτός ενδεχομένως από το εξώφυλλο και το παράρτημα.

 

 

4.      Aποφυγή της Λογοκλοπής

 

 

Λογοκλοπή είναι η οικειοποίηση των ιδεών, αντιλήψεων και έργων ενός άλλου συγγραφέα ως δημιούργημα του προσώπου που συγγράφει την εργασία. Η λογοκλοπή είναι μια πράξη η οποία προσβάλλει το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας.

 

Συνηθισμένες περιπτώσεις λογοκλοπής:

• Η παρουσίαση της δουλειάς κάποιου άλλου ως δική μας
• Η αντιγραφή ιδεών από άλλους χωρίς να αναφέρεται η πηγή από όπου προέρχονται
• Η μη χρήση εισαγωγικών «…» σε φράσεις που παρατίθενται αυτολεξεί και η έλλειψη παραπομπής
• Η χρήση παραπομπών που δεν ισχύουν
• Η απλή παραλλαγή των φράσεων (παράφραση) που ανήκουν σε κάποιον άλλον χωρίς να γίνεται αναφορά σε αυτόν
• Η κατά λέξη μετάφραση ξενόγλωσσων κειμένων στην ελληνική γλώσσα
• Η διαδικασία «αντιγραφή - επικόλληση», ακόμα και με τη χρήση παραπομπών
• Αναφέρουμε ΟΛΕΣ τις πηγές από τις οποίες αντλήθηκαν πληροφορίες για την εργασία.
• Καθιστούμε σαφές ΠΟΤΕ αρχίζουμε να χρησιμοποιούμε στοιχεία από άλλη πηγή.
• Παρουσιάζουμε με ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΥΦΟΣ κάποια πληροφορία ή άποψη ενός άλλου συγγραφέα και αναφερόμαστε στην πηγή.
• Αναφερόμαστε στα λεγόμενα ή τις ιδέες άλλου συγγραφέα ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΝΟΥΜΕ ή να παραποιούμε τις πληροφορίες.
• Περικλείουμε σε ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ «…» φράσεις ή προτάσεις που παραθέτουμε ΑΥΤΟΥΣΙΕΣ από άλλα έργα και αναφέρουμε την αρχική πηγή.
• Σε περίπτωση διαπίστωσης από τον καθηγητή αντιγραφής από κάποια πηγή ή ανάθεσης και γραφής της εργασίας από άλλον παράγοντα, η ποινή που μπορεί να επιβληθεί είναι ακόμα και η διαγραφή από το τμήμα οριστικά.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

by click4money